‘Misschien een domme vraag,’ stuurde mijn klant me laatst. ‘Je zegt dat ik moet zakken in mijn lijf, maar hoe doe ik dat dan? Wat voel ik dan?’
Ik ben juist altijd heel dankbaar als klanten zich veilig genoeg voelen om ‘domme vragen’ (hun interpretatie, niet de mijne) te stellen. Dat helpt mij te verduidelijken wat voor mij soms vanzelfsprekend is. Verfijning in de nuances.
Waarom is zakken in je lijf belangrijk?
Wat ik heel veel zie bij mensen is dat hun energie all over the place is. Hun energie is versnipperd over verplichtingen, alles wat ze daarnaast moeten organiseren, de mensen waar ze zich verantwoordelijk voor voelen enz.
Vanuit zo’n staat van dagelijks leven ontstaat uitputting, chaos en ben je de verbinding met jezelf kwijt. Je leeft (gedeeltelijk) vanuit een automatische piloot die alles op de rit houdt en binnen je verwachtingen blijft. Voor zover het binnen je macht ligt.
Doordat je energie versplinterd is, zit het niet meer (volledig) in je lijf en dus kun je niet voelen wat er bij jou speelt. Zo ga je over je grenzen, maak je afspraken ten koste van jezelf, onderdruk je emoties en houd je patronen in stand die je leven niet beter maken. Maar het is wat je gewend bent en dus blijf je het doen.
Tot je gaat verbinden met je lijf. Bewust zakken en voelen. Dat kan enorm spannend en confronterend zijn. We lopen vaak weg van veel stukken door Netflix aan te zetten, in onze telefoon te duiken, even nog wat was op te moeten vouwen of een vriendin te bellen.
In de 6 maanden dat ik mijn klanten begeleid begin ik altijd met ze terug te brengen in hun lijf en ze bewust te maken van de momenten dat ze eruit schieten. Ontsnappen, weerstand ervaren of hun energie versplinteren. Terug naar jezelf. Durven voelen.
Wat maakt voelen nou zo spannend?
We hebben gewoonweg nooit geleerd wat te doen met die emoties. Onze ouders wisten het niet en dus konden ze het ons ook niet leren. Als je iets hebt waar je je geen raad mee weet, maar het niet los kunt laten, stop je het weg. Zo hebben we allemaal onze eigen manieren van overleven en emoties uit de weg gaan ontwikkeld.
En daar heb je best een prima leven op kunnen bouwen.
Als je vervolgens ervoor kiest het bewustzijnspad te gaan volgen, kom je ongetwijfeld uit bij die pijnlijke, onverwerkte delen in jezelf. Om jezelf daarin te kunnen begeleiden is veiligheid en vertrouwen nodig. Vertrouwen dat wat je klopt juist is, dat wat je voelt er mag zijn en dat je nooit meer krijgt dan je aan kunt. Veiligheid vanuit een voelen dat je het aankan, je niks kan gebeuren en je weet hoe je er doorheen kunt komen.
En juist die twee zaken zijn vaak niet voldoende aanwezig door het trauma. We kunnen onszelf dan niet die basis geven, waardoor we er maar weer van weglopen. Een emotie duurt dan lang, je kunt depressief worden, een burn-out krijgen, paniekaanvallen krijgen. Dit alles voelt alsof het nooit meer over gaat.
Als je dat dan bewust gaat opzoeken door te zakken in je lijf kan dat beangstigend zijn.
Mijn klanten vinden een veilige bedding in mijn traject, de wijsheid die ik mag ontvangen en doorgeven om ze zo door de spannende momenten heen te helpen, waardoor de emoties (uiteindelijk) losgelaten kunnen worden en je wél weer met je hoofd boven water komt.
Hoe zak je in je lijf en wat voel je dan?
Zakken in je lijf is iets dat je kunt oefenen. Hoe langer je het doet, hoe dieper je kunt zakken. Ik ben er jaren geleden mee gestart en ontdek nog steeds nieuwe dieptes in mezelf die ik heb vrijgemaakt door trauma uit te werken. Wees dus niet teleurgesteld als je niet zo diep zakt als je graag zou willen. Net als met alles is consequente actie vanuit zachtheid voor jezelf hier ook nodig.
Sluit je ogen, adem een paar keer diep in en uit. Draai je nek, schouders en bovenlichaam rustig los om de energie te laten stromen. Nodig jezelf uit om aanwezig te zijn in je lichaam. Te zakken naar je bekkengebied. Voel hoe je voeten zich verbinden met de aarde onder je. Je voelt dat je lichaam zwaarder aanvoelt, steviger op de ondergrond zit en er een rust ontstaat in je lijf. Dat is aarden.
Het kan echter zijn dat je 1001 gedachten hebt, spanning en onrust voelt in je lijf en liever andere dingen gaat doen. Dat is normaal als aarden nieuw voor je is. Wees dan lief en zacht voor jezelf. Oordeel niet, maar nodig jezelf uit bij het gevoel te blijven. Voel de spanning en onrust maar. Voel maar eens hoe druk het in je hoofd is. Observeer en leer je systeem kennen zoals het nu is om andere keuzes te gaan maken.
Haal je energie maar terug naar je lijf. Naar je kern. Je centrum.
Wil je daar graag hulp bij? Neem dan eens een kijkje op mijn website (je vindt de link in de reacties). Daar lees je alles over mijn Lightseed Awakening traject, waarin ik je 6 maanden lang begeleid om door die barrières heen te bewegen. Op maandag 5 juni start een nieuwe groep, waarin jij mogelijk een plek mag innemen.
Liefs Alexandra